Róża, to bez wątpienia królowa kwiatów. Znana jest ogrodnikom oraz miłośnikom krzewów od setek lat. W tym czasie wyhodowano tysiące odmian tych krzewów, które od zawsze zachwycają różnorodnością kształtów i kolorów oraz wyróżniają się cudownym zapachem kwiatów.
Znana i opisywana od czasów w starożytności, sadzona w cesarskich i królewskich ogrodach, hodowana i krzyżowana, trwale panuje aż po dzień dzisiejszy, a kto choć raz zakochał się w róży, pozostanie jej wierny na zawsze.
Obecnie sadzimy róże w ogrodach przydomowych, w parkach, na skwerach. Kwiaty te kochane są głównie z racji na obfite i długie kwitnienie. A kwitną one przez całe lato aż do końca jesieni. Mogą być sadzone pojedynczo, w grupach, a także zestawiane w kompozycjach z innymi krzewami rabatowymi.
Pojedynczo doskonale będą się prezentować mocno rosnące róże parkowe oraz pnące, zaś róże wielkokwiatowe, rabatowe czy miniaturowe dobrze jest sadzić w zestawione po kilka egzemplarzy. Przy komponowaniu róż musimy pamiętać o właściwym doborze odmian, ale także o tym, aby sadzone rośliny dobrze współgrały ze sobą, zarówno kolorem jak i pokrojem oraz wymaganiami co do stanowiska uprawy.
Należy dobrze poznać ich potrzeby, bo wówczas odwdzięczą się za wysiłek włożony w pielęgnację. Róże wymagają dużej opieki w pierwszym sezonie po posadzeniu, kiedy pracują nad wytworzeniem silnego systemu korzeniowego. Następnie wystarczy im niezbyt częste, ale za to solidne podlewanie oraz 2-3 razy w sezonie należy zastosować nawozy mineralne i wykonać oprysk przeciw szkodnikom i chorobom grzybowym.
Ponieważ róże są roślinami lubiącymi światło, to powinny być sadzone w miejscach słonecznych, a także osłoniętych od wiatrów. Najlepiej rosną w ziemi żyznej, przepuszczalnej lekko kwaśnej.
Róże można dosadzać zarówno wiosną jak i jesienią. Jednak optymalnym terminem do sadzenia tych krzewów jest jesień - październik to odpowiedniejszy czas niż kwiecień. Róże sadzone jesienią mocniej się ukorzeniają i wcześniej rozpoczynają wegetację.
Po posadzeniu róże potrzebują obfitego podlania oraz uformowania u podstawy pędu kopczyka z ziemi do wysokości ok. 40 cm. Aby róże dostatecznie okryć przed mrozem, można do tego celu używać różnych przewiewnych materiałów, np: mat słomianych, gałązek świerkowych, włókniny, worków jutowych, a nawet grubego szarego papieru. Zimowe osłony nakładamy dopiero, gdy gleba zamarznie, a lekkie przymrozki hartują rośliny.
Krzewy odkrywamy zazwyczaj pod koniec marca. Jednak jeżeli słońce jest bardzo ostre lub w nocy są jeszcze przymrozki, to rośliny trzeba ponownie zabezpieczyć i odsłonić dopiero po kilkunastu dniach.
--
Artykuł pochodzi z serwisu Publikuj.org, kliknij tutaj aby go zobaczyć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz