Tachimetria - ogólne zasady pomiarów tachimetrycznych w geodezji.

Tachimetria to szybki pomiar zarówno szczegółów sytuacyjnych, jak i wysokościowych terenu. Podobnie jak w niwelacji sposobem punktów rozproszonych, w tachimetrii wyznaczamy charakterystyczne pod względem wysokościowym punkty terenu metodą biegunową (pomiar kąta i odległości).

W niwelacji terenowej sposobem punktów rozproszonych, jak i w tachimetrii instrument służący do pomiaru wysokości jest ustawiony na punkcie (tzw. stanowisko) o wyznaczonym uprzednio położeniu oraz znanej wysokości względem przyjętego układu odniesienia.

Elementami pomiaru w niwelacji są:

1. kąt nawiązania pikiety do kierunku łączącego stanowisko niwelatora z punktem osnowy pomiarowej o uprzednio wyznaczonym położeniu
2. odległość od stanowiska niwelatora do łaty, ustawionej na pikiecie
3. wysokość instrumentu(od punktu osnowy do osi obrotu lunety)
4. odczyt położenia kreski środkowej na łacie

Do określenia wysokości danej pikiety korzystamy ze wzoru:

H(pikiety)=H(st)+i-l

i-wysokość instrumentu

l-odczyt na łacie według kreski środkowej

Elementami pomiaru tachimetrycznego są te same elementy co w niwelacji, lecz należy dodatkowo mierzyć kąt nachylenia osi celowej lunety.

Zakres stosowania metody tachimetrycznej zależy od dokładności instrumentu użytego do pomiaru. Na średni błąd pomiaru odległości i różnicy tachimetrami jednoobrazowymi wpływają:

1. błąd wyznaczenia stałej mnożnej
2. błąd odczytu odcinka l na łacie
3. błąd pomiaru kąta pionowego

Na dokładność pomiaru mają również wpływ następujące błędy systematyczne:

1. błąd pionowania łaty
2. wpływ refrakcji przyziemnej
3. wpływ zmiany temperatury na wielkość stałej mnożnej

--
Stopka

http://www.wszystkoogeodezji.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.